Mieszanki funkcjonalne składają się przede wszystkim z ziół i owoców. Z pewnością w każdej domowej apteczce znaleźć można zioła, które od setek lat pomagają nam w walce z dolegliwościami. Nawet te najbardziej popularne jak mięta, melisa czy rumianek mają ogromną siłę działania. Dodając do nich owoce, stworzone zostały wyśmienite mieszanki, które nie tylko pomogą w utrzymaniu zdrowia, ale również zachwycą wyszukanymi kolorami i wspaniałym smakiem.
Mieszanki funkcjonalne parzymy wrzątkiem (100° C), 5-10 minut (w zależności od upodobań związanych z intensywnoscią naparu), 1 łyżeczka suszu na 170ml wody (mała filiżanka), można parzyć dwukrotnie.
Zioła oraz mieszanki ziołowe zawierają mnóstwo cennych składników. Idealnie nadają się do picia jako orzeźwiający napar, ale również działają pobudzająco i poprawiają pracę układu trawiennego. Ich działanie uzależnione jest od rodzaju ziół, owoców i kwiatów, które zostały ze sobą połączone. Oprócz herbat typowo ziołowych, jednoskładnikowych lub mieszanek ziołowych, na sklepowych półkach goszczą również herbaty ziołowe komponowane z kwiatami i owocami. Lecznicze napary stosowane w łagodzeniu różnych dolegliwości są znane od wieków. Specjalne miejsce zajmują m.in. w tradycyjnej medycynie chińskiej. Ich regularne picie może być wyjątkowo pomocne w leczeniu przyczyn i objawów wielu przykrych schorzeń. Mogą one m.in. regulować trawienie, chronić wątrobę, wspomagać odchudzanie, łagodzić objawy stresu, działać uspokajająco i nasennie, pielęgnować urodę czy pobudzać apetyt. Do ich największej zalety należy fakt, iż składają się jedynie z naturalnych składników, co powoduje, że są bezpieczne nawet dla dzieci czy osób starszych. Regularne stosowanie herbat ziołowych, funkcjonalnych przyniesie wiele korzyści i udoskonali działanie całego organizmu. W Anglii nazywane „tea”, w Niemczech „Tee”, we Francji „thé”. W Polsce słowo „herbata” składa się z przedrostka „herba”, które w języku łacińskim oznacza zioło. „Thea” z kolei oznacza zwyczajną, czarną herbatę, czyli napar przyrządzony z liści i pąków krzewów herbacianych Camelia Sinensis, które pochodzą z Azji. Czarna herbata, w momencie gdy dotarła do Europy była spostrzegana jako towar wysoce luksusowy. Jej cena była bardzo wysoka, w związku z tym, serwowana była jedynie w najbardziej zamożnych dworach, podczas szczególnych, odświętnych dni. Wokół domów rosły wtedy różne zioła i owoce, dlatego aby drogocenne liście czarnej herbaty wystarczyły na dłużej, zaczęto mieszać je z ziołami, poziomkami, jeżynami, czarną porzeczką i innymi owocami. Powstawały różne kompozycje, które stały się coraz bardziej popularne. W tym momencie zioła przestały spełniać rolę jedynie leczniczą, a zaczęły zachwycać swoim smakiem i owocowo-ziołowym aromatem. Szybko znalazły szerokie grono zwolenników. Oprócz smaku, doceniono również właściwości lecznicze ziół. Co więcej, smak i aromat poszczególnych mieszanek, zaczęto kojarzyć ze zbawiennym działaniem na poszczególne dolegliwości. Kompozycje te, oraz ich właściwości prozdrowotne, przekazywano sobie na początku z ust do ust, by w końcu zapisać wszystko na temat herbat ziołowych oraz ich mieszanek, w wielkiej księdze. Tym oto sposobem, rośliny, które rosły w naszej szerokości geograficznej i w polskim klimacie, nie tylko zachwycały smakiem, ale także pomagały w codziennym życiu. Stały się one również niezastąpionym elementem polskiej kultury herbacianej.
Dawne ludowe mądrości z rejonów Podlasia uważały, że zbiór ziół to zajęcie tylko dla dziewczynek i starszych kobiet, czyli takich które jeszcze albo już „nie kwitną”. Wierzono wtedy, że „kwitnące” kobiety, ze względu na swe czarodziejskie moce, pozbawiają zioła ich dobroczynnych właściwości. Wierzono nawet, że w wigilię nocy świętojańskiej, „kwitnące” kobiety odbierają ziemi moc. Myślano, że zioła w tym czasie tracą swoje drogocenne działanie, smaki i aromaty, dlatego po 24. czerwca nie dokonywano więcej zbiorów. Obecnie, zbierane są przez wszystkich, przez większość roku, dzięki czemu pozyskuje się nie tylko ziele i kwiaty, ale także owoce.
Ziołolecznictwo, które przez wieki było stosowane, niesprawiedliwie przyćmiło bogactwo i różnorodność smaków i aromatów ziół – skupiając uwagę jedynie na ich właściwościach leczniczych. Lata mijały, wieki upływały, a zioła zaczęto przypisywać jedynie ludziom starszym i schorowanym, a smaki były opisywane jako nieciekawe, ponieważ kojarzyły się głównie z chorobą. Zioła, to wspaniały składnik na wyśmienity napar herbaty, który dodatkowo ma właściwości prozdrowotne. Co ważne, to doskonała alternatywa dla zwykłej herbaty.
Pojęcie „zioła” jest dosyć szerokie. Klasyfikuje się je na trzy grupy roślin, które należy zdefiniować i uściślić, zanim podejmiemy się próby parzenia leczniczego naparu. Do pierwszej grupy ziół zaliczamy rośliny lecznicze, druga grupa dzieli się na zioła przyprawowe, a trzecia z kolei definiuje się jako zioła olejkodajne. Nie jest to podział, który w zupełności możemy rozdzielić, gdyż część roślin leczniczych stosowana jest także w aromaterapii lub w przemyśle perfumeryjnym. Co więcej, bazylia, lawenda czy mięta po które chętnie sięgamy na co dzień w kuchni, również mogą zaliczać się jako dodatek do leczniczych mieszanek. Mówiąc o ziołach i ziołolecznictwie, mamy na myśli te rośliny, których przyjmowanie wywiera pozytywny wpływ na zdrowie człowieka. Co kryje się pod pojęciem ziołolecznictwo oraz jaka jest historia tego słowa? Ziołolecznictwo zwane również fitoterapią to nic innego jak sposób leczenia, w którym wykorzystuje się surowce oraz przetwory roślinne. Do tego należą również rośliny znane nam z codziennej diety, czyli warzywa oraz owoce.
Odżywcze, trujące i uzdrawiające właściwości roślin znane są już od stuleci. Tajniki wykorzystywania ziół przekazywane były z pokolenia na pokolenie. Medycyna ludowa do dzisiaj korzysta ze środków leczniczych, które stosowane były już od wieków. Współczesna medycyna również opiera się na ziołach, jednak ze względu na wysokie koszty pozyskiwania coraz częściej typowe zioła zastępowane są specyfikami chemicznym. Obecnie słowa "zioła" i "średniowiecze" łączone są z czarownicą, która tworzy podejrzane wywary i produkuje maść z żaby czy pajęczyny. Tymczasem słowo "wiedźma" pochodzi od "wiedzy" – jest to zatem "kobieta wiedząca, znająca wszystkie tajemnice". Dlatego też dawniej określano zielarki jako "mądre". Były to zazwyczaj stare kobiety, wiek ten określany był jednak według kryteriów wczesnego średniowiecza, gdzie długość życia wynosiła 30 do 40 lat (obecnie 65 – 70). Pierwsze wieki naszej ery obfitują więc w kapłanki, boginie, wieszczki, które wywodzą się od upersonifikowanej Matki Natury i jej pomocnic. Podobnie ma się geneza święta Matki Boskiej Zielnej, które pochodzi z pogańskiego kultu słowiańskiego odpowiednika greckiej bogini Demeter. U Hetytów, w XVII wieku p.n.e., wiedźma spostrzegana była jako specjalistka do spraw magii. Żyła wśród personelu świątynnego i zajmowała się wróżbami. W ten sposób miała wysoką pozycję społeczną, gdyż uważana była za wysłannicę bogów, która odpowiedzialna jest za sprawy zdrowia i medycyny. Opis takiej postaci występuje w mitach greckich o Medei, królowej Omfale, czarodziejkach Kalipso i Kirke.
Słowo i rozumowanie czarownica jako takiej przynależy do późnego średniowiecza. Działalność Kościoła stała się bardzo duża i silna. Profesja czarownika, cieszącego się szacunkiem, zaczęła zanikać. Kościół wprowadził własne zasady i podzielił umiejętność uzdrawiania i władzy nad duchami na medycynę, naukę uniwersytecką, i na dogmaty religii chrześcijańskiej. Rola kobiety jako specjalistka do spraw magii została zdegradowana. Tylko mężczyźni mogli być lekarzem lub księdzem. Kobiety, które nadal korzystały ze swojej wiedzy, zostały spostrzegane jako czarownice, a nie kapłanki jak wcześniej. Wiedza na temat różnych ziół i ich zastosowanie były przekazywane z matki na córkę, lub babci na wnuczkę.
W czasach średniowiecza zioła wykorzystywano do wszelkiego rodzaju, były one ogólnie dostępne i używane praktycznie w każdej dziedzinie życia. Zaczynając od kuchni, poprzez kosmetykę i farbowanie odzieży kończąc na praktykach medycznych i obrzędach. Zbierano cale rośliny lub ich poszczególne części (kłącza, cebule, korzenie, łodygi, liście, nasiona, owoce).
Pierwsze dokładne wiadomości i opisy na temat niektórych ziół oraz ich zastosowania pochodzą sprzed 4000 lat. Mówią one głównie o znaczeniu ziół w obrzędach, magii i lecznictwie. Były znane już lecznicze właściwości czosnku, mięty, rumianku, babki, piołunu, a przy chorobach oczu stosowano sok z jaskółczego ziela. Znane środki lecznicze są rozpisane na glinianej tabliczce z Nippur (Babilonia), które 3000 lat p.n.e temu, spisał znany lekarz. Znajdują się na niej między innymi kora i żywica różnych drzew, oleje roślinne, sproszkowany muł rzeczny i chlorek sodu (sól). Zioła wykorzystywano wtedy zazwyczaj na okłady, do inhalacji oraz jako napary. Kolejny spis ziół i ich zastosowań to Papirusy Ebersa (1550 rok p.n.e.) zawierają one ok. 900 recept różnych leków, 877 wskazówek leczenia ran i dolegliwości ciała oraz nazwy różnych roślin leczniczych, jak na przykład aloes, mięta i anyż. Znajduje się tam również opis na temat upiększania i znaczeniu różnych ziół w obrzędach religijnych. Zioła używano również do leczenia. Wytwarzane z roślin olejkodajne wonności były tak samo cenione jak złoto. Tę umiejętność opanowali szczególnie Arabowie, jak i Żydzi. Księgi Starego i Nowego Testamentu również zawierają kilkadziesiąt nazw ziół.
Również Chińczycy szybko poznali dobroczynne działanie ziół i roślin, ponieważ na niezwykłym poziomie rozwinęli ziołolecznictwo. Cesarz Shen Nung (zm. 2698 p.n.e.), który zwany był 'boskim rolnikiem' bardzo interesował się ziołami i ich właściwościami, rozpisując Chiński Kanon ziół. Istnieją opisy, które mówią, iż sam na sobie testował różne zioła, by sprawdzić, które z nich są trujące oraz jaki mają ewentualnie wpływ na organizm ludzki. Opisał więc szczegółowo 252 roślin podając miejsce ich występowania, sposób przyrządzenia oraz jaki mają wpływ na człowieka. Chińczycy wierzyli, że przyroda kryje w sobie lekarstwo na każdą chorobę. Naturalny sposób leczenia Chińczyków jest do dzisiaj silnie związany z filozofią i religią. Zawdzięczamy im między innymi rzewień (rabarbar), kamforę i żeń-szeń oraz akupunkturę, czyli leczenie poprzez nakłucia.
Okres wczesnego średniowiecza charakteryzował się zastojem rozwoju nauki i nie ma żadnych nowych wzmianek na temat wiedzy medycznej w tamtym czasie. Po XI wieku n.e. poprzez rozwój klasztorów powstała równocześnie tzw. medycyna klasztorna - równolegle do medycyny ludowej. Mnisi, którzy potrafili czytać i pisać, mieli dostęp do dzieł z czasów Hipokratesa i Galena, chętnie więc korzystali z ich zaleceń i porad. Mając do dyspozycji klasztorne ogródki, hodowali różne zioła, z których opracowywali kompozycje i mieszanki mające na celu łagodzenie rozmaitych dolegliwości. Dodatkowo wykorzystywali klasztorne piwnice do warzenia piwa oraz przygotowywano ziołowe nalewki, niektóre są nam znane po dziś dzień (np. nalewka benedyktyńska).
Pierwsze apteki w Europie powstały w XII i XVI wieku. Nazywane były sklepami korzennymi, lub składami pieprzu, ponieważ oprócz ziół leczniczych, można było nabyć jeszcze pachnidła oraz przyprawy. Mimo to, zioła były najczęściej uważane i uprawiane w ogrodach jako rośliny dekoracyjne. Dopiero rozwój druku pomógł w rozpropagowaniu ziół jako leków, ponieważ powstawały zielniki, które zawierały ryciny i opisy naukowe poszczególnych roślin. Do końca XVIII w., czyli do momentu powstania pierwszych leków syntetycznych, medycyna opierała się głównie na ziołach. Dzięki wielkim odkryciom, jak odkrycie Ameryki w 1492 roku lub drogi morskiej do Indii w 1498 roku, europejska wiedza o ziołach bardzo się wzbogaciła, lecz dopiero w XIX wieku nastąpiły poważne zmiany w postrzeganiu ziół. Z makowca wyizolowana została morfina, z nasion kulczyby strychnina, z kawy kofeina, z kory wierzbowej został wyizolowany prekursor aspiryny, czyli salicyna. Pojawiły się też pierwsze antybiotyki, leki psychotropowe oraz inne leki syntetyczne. Historia pokazuje, że napary z ziół były używane praktycznie od zawsze, a ich pozytywny wpływ na zdrowie, samopoczucie był chętnie wykorzystywany w życiu codziennym. Pomagały one w różnych dolegliwościach, bardzo wierzono w ich moc, a brak jakichkolwiek alternatyw na złe samopoczucie, sprawiał, że chętnie sięgano po porady odnośnie naparów.
Herbaty ziołowe mają bardzo pozytywny wpływ na nasze zdrowie i mogą pomóc w walce z różnymi dolegliwościami. Mimo iż, picie ziołowych naparów może nam się kojarzyć w głównej mierze z problemami żołądkowymi, okazuje się, że to również znakomity sposób, by zrelaksować się po długim dniu, poprawić kondycję skóry i włosów oraz zadbać o swoją sylwetkę.
Herbaty ziołowe to najsmaczniejsza metoda czerpania z dobrodziejstw natury. Nie od dziś wiadomo, że napary z ziół korzystnie wpływają na działanie naszego organizmu. Osoby, które nie zachwycają się smakiem ziołowych herbat, mogą wybrać spośród różnych mieszanek wzbogaconych kawałkami owoców. Na półkach sklepowych wybór różnych kompozycji smakowych jest ogromny.
Wśród ziołowych herbat niewątpliwie króluje mięta. Herbata miętowa to tradycyjny napój w Maroku. Idealnie nadaje się do picia o każdej porze roku, zarówno dobrze sprawdzi się podczas chłodnych dni jak również w czasie upałów latem. Miesiące letnie to idealny okres w którym możemy parzyć duże dzbanki mięty, ostudzony napar podawać z lodem i plastrami cytryny. Jeśli zależy nam na tym, aby herbata dodała nam więcej energii i pobudziła do działania, wystarczy dodać do niej trochę kofeiny, czyli ziołową herbatę zaparzyć z odrobiną liści herbaty zielonej albo sproszkowaną Matchą. Działanie herbaty miętowej jest znane wszystkim niemal od wczesnego dzieciństwa, łagodzi niestrawność i przynosi orzeźwienie w upalne dni. Tuż za miętą stoi herbata z pokrzywy, z rumianku oraz melisy. Napar z melisy to cudowny sposób na łatwiejsze zasypianie. Łagodzi on również stany depresyjne i nerwicę. Dodatkowo herbata z melisy działa antywirusowo i przeciwbakteryjnie, przez co jest nieocenionym elementem niemal każdej kuracji. Melisa to również świetny dodatek do sałatki, dodając świeży cytrynowy posmak lub jako dekoracja deseru, ciasta, babeczek.
Herbaty ziołowe to moc natury zawarta w filiżance. Nie tylko pomagają w leczeniu różnych dolegliwości, ale również mogą skutecznie zapobiegać problemom zdrowotnym, więc warto je wprowadzić do swojej codziennej diety. Jeśli właściwie dobierzemy kompozycję ziół i ewentualnie dodatków do niej, możemy zaparzyć napar, który zachwyci nas smakiem, umili dzień, odpręży albo ugości drugą osobę. Możemy rozróżnić wiele ziół, które w zależności od potrzeb, potrafią wesprzeć nasz organizm w walce z dolegliwościami, poprawić nastrój lub najzwyczajniej umilić nasz czas. Dzieląc herbaty ziołowe na te, które wspomagają trawienie, możemy wyróżnić nie tylko wcześniej wspominaną miętę, ale również herbaty z pokrzywą, rumiankiem, lawendą, majerankiem, koprem włoskim. Wymienione herbaty, szczególnie dobrze radzą sobie z bólami żołądkowymi, pomagają wątrobie, jelitach i trzustce podczas pracy po dużym posiłku. Herbaty ziołowe, które są dobre na sen to między innymi wspomniana wcześniej melisa, która pomaga w uzyskaniu chwili relaksu oraz wyciszeniu się. Oprócz melisy, należy nadmienić lawendę, która również pomaga złagodzić skutki stresu i ma wyciszające właściwości. Dodatkowo herbata z dziurawcem, która również zalicza się do herbat na dobry sen, gdyż znacznie potrafi poprawić nastrój i działa niesamowicie antydepresyjnie. Herbata jaśminowa, to idealny napój, który potrafi zrelaksować i wyciszać podczas życia w ciągłym stresie. Dodatkowo zachwyci wspaniałym aromatem, pomoże obniżyć ciśnienie krwi oraz może zapobiec powstawaniu niektórych odmian raka.
Kolejnym rodzajem herbat ziołowych, to herbaty na odchudzanie. Szczególnie chętnie wybierane przez osoby będące na zbilansowanej diecie, jako uzupełnienie tego stanu, w celu pozbycia się kilku zbędnych kilogramów. Oprócz ułatwiającą trawienie miętą, doskonale w tym przypadku działają kompozycje ziół, które zawierają skrzyp polny, lubczyk lekarski i rozmaryn. Mimo iż rozmaryn może dziwić, tak naprawdę doskonale uzupełnia smak naparu. Dodatkowo wymienione zioła wspomagają oczyszczanie, wspierają prawidłową gospodarkę wodną i przyczyniają się do szybszego eliminowania toksyn z organizmu.
Herbaty ziołowe są również znakomitym środkiem pomagającym podczas codziennej pielęgnacji skóry i włosów. W walce z trądzikiem młodzieńczym, idealnie sprawdza się bratek, fiołek i nieodzowna pokrzywa. Te zioła mogą się poszczycić przeciwzapalnymi i łagodzącymi właściwościami, które pomagają dbać o lepszą kondycję cery, przyspieszając jednocześnie gojenie zmian i niedoskonałości. A co w przypadku włosów? Po raz kolejny pokrzywa, a do tego skrzyp polny, szałwia oraz wspomniane już mięta i melisa. Odpowiednio dobrana mieszanka pomaga uporać się z łamliwymi i pozbawionymi blasku włosami. Taką mieszankę można zastosować zarówno jako napar do picia, jak i zewnętrznie wprost na włosy. Herbaty ziołowe stają się również nieodzownym elementem w okresie jesienno-zimowym, obfitującym w liczne przeziębienia, gdyż pomagają wzmocnić odporność, wspomagając układ immunologiczny. Warto wymienić tutaj herbatę z czystkiem, który posiada funkcje antyoksydacyjne, przeciwwirusowe i przeciwbakteryjne. Oprócz tego czarny bez, który ma rozgrzewające działanie oraz lipa, która znakomicie sprawdza się również przy anginach.
Wymienione powyżej herbaty ziołowe przedstawiają tylko nieduży udział w całej rozmaitości roślin leczniczych, z jakich można przygotować napary. Warto korzystać i odkrywać herbaty świata, równocześnie pomaga to w ograniczeniu nadmiernej ilości lekarstw lub suplementów diety.
Długie letnie dni pełne światła obfitujące w świeże warzywa i owoce dają nam moc energii do działania. Jest to idealny okres na wyhodowanie własnych ziół w ogródku, na balkonie czy parapecie.
Jakie zioła warto hodować i suszyć?
Jak przechowywać zioła, które sami wysuszyliśmy? Zioła powinny być przechowywane osobno, w szczelnie zamkniętych pojemnikach. Wtedy dłużej zachowają swój zapach i aromat. W ten sposób sami możemy na bieżąco komponować i parzyć różne mieszanki, w zależności od dolegliwości i upodobań. Świeże zioła należy zalewać wrzątkiem i parzyć pod przykryciem przez minimum 10-15 minut. Wybierając zioła, które wcześniej suszyliśmy, powinniśmy parzyć nawet 20 minut. Wtedy mamy pewność, że w pełni skorzystaliśmy z ich właściwości. Co ważne, nie należy pomijać parzenia pod przykryciem, gdyż wtedy unikamy ulatniania się cennych olejków eterycznych. Robiąc herbatę ze świeżych ziół, zbierajmy je tuż przed zaparzeniem. Dzięki temu zachowają najwięcej właściwości. Przed zalaniem wrzątkiem opłuczmy je pod bieżącą wodą.
Jeśli cierpimy na niestrawność, boli nas brzuch, czujemy się wyjątkowo niedobrze, mamy brzuch jak balon oraz odczuwamy nieprzyjemne przelewanie się w brzuchu, wtedy możemy mówić o problemach z trawieniem. Aby poprawić samopoczucie, zaleca się wtedy spożywanie dużej ilości wody niegazowanej (minimum 2 litry dziennie), oraz o włączenie do codziennej diety herbat ziołowych. Płyny, które przyjmujemy, powinny wspierać pracę jelit i eliminować ewentualne dolegliwości ze strony układu pokarmowego.
Herbaty ziołowe, a dokładnie herbata na trawienie to dobry sposób na ulepszanie działania układu pokarmowego. Zawarte w nich zioła na niestrawność pomagają pozbyć się objawów, takich jak: bóle brzucha, nadmiar gazów w jelitach czy zaparcia, dlatego są dobrym sposobem na niestrawność czy kłopoty z trawieniem.
Optymalne ziołowe herbaty składają się z dobrych ziół na trawienie, zaliczają się do nich na przykład liście mięty pieprzowej czy ziela dziurawca oraz skrzypu, a także pokrzywa, która zawiera witaminy C, K, A. Herbaty z pokrzywą na trawienie poprawiają metabolizm, przez co bezpośrednio przyczyniają się do utraty masy ciała. Pokrzywa pomaga usunąć z układu trawiennego nadmiar żółci, usprawniając funkcjonowanie żołądka i trzustki. Ziołowe herbatki na trawienie zawierają także często miętę pieprzową będącą najlepszym lekarstwem na skurcze brzucha i żołądka, zaburzenia trawienia oraz niestrawność. Mięta na trawienie przyczynia się do wzmożonego wytwarzania soków żołądkowych, przez co pokarmy zostają znacznie szybciej strawione i wchłonięte. Kolejnym efektywnym sposobem na dolegliwości trawienne jest koper włoski polecany szczególnie osobom zmagającym się z przewlekłymi wzdęciami. Koper włoski na wzdęcia zmniejsza napięcie mięśni gładkich, stopniowo eliminując skurcze brzucha spowodowane wzdęciami. Włączenie do jadłospisu naparu z kopru zintensyfikuję pracę żołądka, skutkując jego prawidłowym funkcjonowaniem.
Co więcej, herbaty ziołowe pozbawione są toksycznych substancji oraz wszelkich polepszaczy smaków i zapachów, dlatego widnieją jako skuteczny i naturalny sposób na niestrawność i trawienie.
Latem, gdy temperatura sięga zenitu, potrzebujemy napoju, który ugasi nasze pragnienie, orzeźwi i przyjemnie ochłodzi. Czy herbaty ziołowe nadają się do spożywania na zimno? Oczywiście, domowej roboty Herbal Ice Tea to naturalna, orzeźwiająca i genialna w smaku ziołowa herbata mrożona. Poniżej kilka przepisów, ale zachęcamy jeszcze do dalszego eksperymentowania i tworzenia nowych napojów, a nawet przepisów na bazie herbat ziołowych.
POMARAŃCZOWY BŁOGOSTAN
1 łyżeczka ulubionej herbaty ziołowej
2 łyżeczki brązowego cukru
sok z 1/2 pomarańczy
kilka listków melisy
plaster pomarańczy
szklanka lodu
Herbatę przygotować według wskazówek na opakowaniu lub tak jak zwykle: 1 łyżeczkę ziół, zalać 170 ml wrzątku. Pozostaw na 15 minut do zaparzenia. Napar należy ostudzić do temperatury pokojowej. Następnie w tak przygotowanej esencji, rozpuść cukier i dodaj wyciśnięty sok z pomarańczy. Całość schłodzić w lodówce, następnie przelej wszystko do szklanki z lodem, udekoruj plastrem pomarańczy i listkami melisy.
MALINOWA SŁODYCZ
1 łyżeczka ulubionej herbaty ziołowej
1 łyżeczka brązowego cukru
2 łyżeczki domowego syropu z malin
1 łyżka owoców maliny
szklanka lodu
Herbatę przygotuj tak jak zwykle: 1 łyżeczkę ziół, zalej 200ml wrzątku. Pozostaw na 15 minut do zaparzenia. Następnie w tak przygotowanej esencji, rozpuść cukier i dodaj syrop z malin. Przelej wszystko do szklanki z lodem i malinami. Smacznego!
CYTRYNOWE ORZEŹWIENIE
1 łyżeczka ulubionej herbaty ziołowej
2 łyżeczki brązowego cukru
sok z 1/2 cytryny
listki mięty
plasterki cytryny i limonki
szklanka lodu
Herbatę przygotuj tak jak zwykle: 1 łyżeczkę ziół, zalej 200ml wrzątku. Pozostaw na 15 minut do zaparzenia. Następnie w tak przygotowanej esencji, rozpuść cukier i dodaj wyciśnięty sok z cytryny. Całość należy schłodzić w lodówce. Przed podaniem przelej wszystko do szklanki z lodem, udekoruj cytryną, limonką i listkami mięty. Smacznego!
Ziołolecznictwo, jako sposób na złe samopoczucie, związane jest z naturalnymi składnikami, staje się coraz bardziej popularną formą wykorzystywaną zarówno w medycynie jak i w kosmetyce. Dzięki ziołom i ich wyjątkowym działaniu, możemy wytoczyć walkę chorobie, ale również pielęgnować na co dzień nasze ciało. Zioła, które wykazują właściwości lecznicze to:
Zioła charakteryzują się działaniem leczniczym i bardzo często ich cenne właściwości są wykorzystywane w kosmetyce. Pielęgnują skórę, odmładzają i zmniejszają łojotok, to tylko kilka ich zalet. Ziołami wzbogaca się skład kremów, balsamów, toników czy szamponów. W kosmetykach najczęściej występują takie zioła jak dąb, łopian, nagietek, szałwia, pokrzywa czy świetlik lekarski. Opisując ich właściwości możemy wspomnieć, że dąb ma działanie ściągające, pokrzywa wzmacnia włosy i zmniejsza łojotok, łopian działa przeciwzapalnie i przeciwbakteryjnie, lawenda i rozmaryn mają działanie odmładzające i przeciwzmarszczkowe.
W zależności od rodzaju skóry, w kremach stosuje się odpowiednie zioła:
Ciekawą propozycją są kąpiele ziołowe. Poprawiają krążenie krwi i przyspieszają regenerację organizmu. Wykazują działanie przeciwzapalne, ściągające, bakteriobójcze oraz łagodzą i ujędrniają skórę. Wystarczy przygotować napar z 3 łyżek suszu zalany litrem wody o temperaturze 100 stopni Celsjusza. Parzymy 10 minut. Studzimy do temperatury około 40 stopni Celsjusza i dolewamy do wody w wannie. Jeśli posiadamy świeże zioła, możemy je również dodać do wody.
Wyróżniamy kąpiele o działaniu:
Zobacz również: zestaw herbat na prezent, zestaw kaw na prezent, najlepsza zielona herbata, herbaty ziołowe, yerba mate herbata, herbata czerwona pu erh, herbaty owocowe, herbaty na prezent, herbata czarna, sklep z kawą, herbata sklep internetowy, kawa sklep internetowy, wiki
